" A. Günlük yeme paterni akşam veya gece önemli ölçüde artış göstermektedir. Aşağıdakilerden bir veya ikisi bulunmaktadır.
a. Günlük yenen yemeğin en az %25'i akşam yemeğinden sonra olmalıdır.
b. Haftada en az iki gece yeme epizodunun olması
B. Akşam ve nokturnal (gece) yeme epizodlarına ilişkin farkındalık ve hatırlama söz konusudur.
C. Aşağıdakilerden en az üçü gözlemlenmektedir:
a. Sabah yeme isteğinin olmaması ve/veya haftada 4 veya daha fazla sabah kahvaltının atlanması
b. Akşam yemeğinden uyku başlayıncaya kadar olan sürede ve/veya gece boyunca güçlü yeme arzusunun varlığı
c. Haftada 4 veya daha fazla gece uyku başlangıcında ve/veya uykunun sürdürülmesinde insomnianın olması
d. Uykuyu başlatabilmek veya tekrar uykuya dalabilmek için kişinin yemesinin gerektiği inancının olması
e. Duygudurum çoğunlukla depresiftir ve/veya duygudurum akşamları kötüleşir.
D. Bozukluk önemli derecede sıkıntı ve/veya fonksiyonellikteki bozukmayla ilişkilidir.
E. Bozulmuş yeme paterni en az 3 ay sürmelidir.
F. Bozukluk madde kötüye kullanımı veya bağımlılığına tıbbi durumlara medikasyona veya diğer psikiyatrik bozukluklara sekonder (ikincil, bağlı olarak) gelişmiş olmamalıdır."
Ref: Orhan, F. Ö. & Tuncel, D. (2009). Gece yeme bozuklukları, psikiyatride güncel yaklaşımlar(1)132-154.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder