"Uykuyla ilişkili yeme bozukluğu (UİYB) ilk olarak Schenck ve arkadaşları tarafından 1991 yılında tanımlanmıştır. UİYB ile gece yeme sendromu (GYS) arasında pek çok ortak nokta olmakla beraber, yeme ataklarının kısmen yada tamamen hatırlanmıyor olmasıyla ayırt edilebilmektedir.
UİYB uyku sırasın tekrarlayıcı şekilde ortaya çıkan istem dışı yemek yeme yada içme atakları olarak tanımlanmaktadır. Bazı kişiler yeme atağı sırasında kolayca tam uyanık hale gelemezler ve hastalık bu yönüyle uyurgezeliğe benzemektedir. Diğer bir açıdan bazı kişiler yeme atağı sırasında uyanıktır ve ertesi sabah yediklerini hatırlarlar.
Bu hastalıkta çoğunlukla yüksek kalorili ve garip yiyeceklerin yenmesi söz konusudur. Akşam yemeği ile yatma zamanı arasında herhangi bir aşırı yeme söz konusu değildir. Açlık hissi yoktur ve uyku sırasında yedikleri ile gündüz yedikleri birbirinden farklıdır. Uykuda yürüyerek buzdolabına giderler ve tamamen uykulu bir biçimde yiyecekleri ızgara yaptıkları, doğrayıp dilimledikleri, pişirdikleri ve kızarttıkları bilinmektedir. Bazı kişiler sabahları kalktıklarında yastıklarında, yüzlerinde, mutfaktalarında yedikleri yiyeceklerden kalanları bulurlar.
Ataklar sırasında yağ ve şeker içeriği fazla olan yiyecekler yenmektedir. Bazen de çiğ tavuk, tuz, şekerli sandviçler gibi besinlerin tüketildiğide bilinmektedir. Hatta bazen kahve, tutkal, pişmemiş makarna, evcil hayvanların yemleri, krem yada temizlik maddelerinin yendiğide bildirilmiştir. Kişiler çoğunlukla gece olanları hatırlamadıklarında, yaptıklarını sabah öğrendiklerinde utanırlar yada suçluluk hissederler. Bu duyguların uzun süre yaşanmasıyla beraber sebebi anlaşılamayan kilo alımı söz konusu olunca kişiler psikolojik açıdan sorun yaşamaya başlarlar ve ilerleyen zamanlarda depresyon gelişmi mümkün olur."
Daha fazla bilgi için:
Ref: Orhan, F. Ö. & Tuncel, D. (2009). Gece yeme bozuklukları, psikiyatride güncel yaklaşımlar(1)132-154.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder